บทที่ 22 อันตราย

ซุนเว่ยหมินไม่เคยคิดว่าตัวเองจะอยู่ในสภาพน่าอนาถ  ในสนามรบเขาองอาจกล้าหาญ มิใช่ที่เป็นอยู่ในขณะนี้

“อย่าได้พยายามดิ้นรนไปเลย อย่างไรเจ้าก็ต้องตายอยู่ดีไม่ว่าจะที่นี่หรือที่ไหน”

เสียงชายผู้หนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง เหมยซิงพลิกตัวใช้ร่างของตัวเองบังร่างของอาหมานไว้ จ้องมองอีกฝ่ายแล้วกระตุกยิ้มที่มุมป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ